Refleksja związana z końcówką studiów

Dzisiejsza notka będzie pełna goryczy i smutku. Jak zapewne większość czytelników (innych niż ci, którzy zostali zwabieni wysokim miejscem niniejszego bloga w google po wpisaniu hasła „sopcast kanały porno”) wie, studia 2piw powoli dobiegają do końca. Wśród osób średnio lub mniej niż średnio obdarzonych intelektem, bo z taką grupą 2piwa się identyfikuje, przyjęło się powszechnie, iż takie wydarzenie należy w pewien refleksyjny sposób podsumować. 2piwa chciałby to zrobić, opisując swoje ostatnie zajęcia na Wydziale Nauk Ekonomicznych.
W ostatnią środę, po pół roku nieobecności, nasz skromny bohater, odwiedził w końcu swoje seminarium magisterskie. Wywołało to wielkie zadowolenie promotora, który bardzo się ucieszył widząc 2piwa znowu w pierwszej ławce. Tak bardzo, że zaprosił go do siebie na dyżur, by w miłej, niespiesznej posesjowej atmosferze przedyskutować wszystko, czego 2piwa zdarzył nauczyć się z makroekonometrii, podczas owych 6 miesięcy.
Następnie pewien student prezentował swój pomysł na pracę magisterską. Referent z wielką pasją i zainteresowaniem opowiadał o hedge ratio, a cała sala wraz z prowadzącym uważnie go słuchali. Podczas tego wystąpienia, 2piwa zadawał sobie kilka fundamentalnych pytań:


Co ja tutaj robię ?

O czym oni mówią? Co to kurwa jest te hedge ratio?

Czy ja czegoś się na tej pieprzonej ekonomii przez te 4 i pół roku nauczyłem, przecież nie rozumie w ogóle, o czym oni rozmawiają?

Co za ludzie siedzący obok mnie, większość z nich widzę pierwszy raz w życiu, czy mam z nimi coś wspólnego, czy się z nimi identyfikuję ?

Co ja studiuje ? Po co ja to studiuję ? Dlaczego wybrałem ten kierunek, przecież po liceum miałem ponoć takie możliwości ?

Ale jestem głodny, kiedy to się kurwa skończy ?